Pottebakken en Sapa

Zo hallo iedereen,

Dat is alweer een tijdje geleden dat ik een update heb geschreven hier, eigenlijk was zondag logdag maar afgelopen weekend zaten we in de bergen dus kwam t er even niet van.
Maar hier komt ie dan hoor, weer een sappige vertelling van mijn avonturen in Vietnam ;P.

Maandag zijn we met zn drieen (the Dutch girls) naar een pottenbakkersdorpje, Ba Trang, even buiten de stad gegaan. Dat klinkt op zich misschien best saai maar we hebben ons er prima vermaakt. We hebben zelf ook wat vaasjes en schaaltjes in elkaar mogen flansen met een klein machientje, en t werden wonderbaarlijk nog best mooie dingen ook hihi.
Wat kun je nog meer zien in een pottenbakkersdorp, nou je raad t al een hele boel aardewerk, vazen, beeldtjes, schalen en thee-setjes. Van die laatste heb ik er een gekocht echt een hele mooie ik kan haast niet wachten om thuis te zijn en mensen uit te nodigen om thee te komen drinken bij me.

Dinsdag hebben we in de dierentuin meegeholpen bij t voeren van de leeuwen en tijgers, wat vooral Judith en Elke erg leuk vonden. Ik werd iets meer geprikkeld door een jonge gibbon die verstoten is door zijn moeder en nu alleen in een klein hokje zit. Ook hadden ze een baby gibbon zitten die we allemaal even vast hebben gehad, wat een schatje, (zie ook fotos) totdat ie mij en Judith onder begon te plassen hihi, ach ja dat hoort erbij.

Woensdag hadden we een meeting met het WWF, hier zijn wat interessante mogelijke projectjes op tafel gekomen waar Judith en ik nu mee bezig zijn om alles uit te zoeken.

Donderdagavond zijn we met de nachttrein vertrokken richting Sapa. Ik had nog nooit eeerder in een nacht/slaaptrein gezeten dus dat was op zich al een belevenis. Het was niet super luxe ofzo, we hadden een coupe met 4 bedden (dus 1 vreemde bij ons, die we maar snurkie hebben genoemd hihi) flesjes water en droge broodjes die ze voor de grap maar cakejes hadden genoemd om ze aantrekkelijker te laten lijken. Het was een vrij hobbelige rit maar ik heb toch goed kunnen slapen, om 6 uur kwamen we aan in Lao Cai vanwaaruit we nog met een busje 2 uur moesten rijden naar Sapa. Daar aangekomen hebben we eerst ontbeten en opgefrist.

Rond 10:30 begon onze wandeling langs de vele rijstvelden en mooie watervalletjes. Ons eindpunt was een bergdorpje waar we bij mensen thuis zouden blijven slapen. de tocht was best nog wel pittig vooral omdat t steeds regende en alle paden zo blubberig waren. judith en ik hielden onze kleding en schoenen dan ook niet schoon en droog zoals ook wel op de fotos te zien is. Jip (eigenlijk Hiep maar wij vonden Jip makkelijker) onze gids vond het ook leuk om ons af en toe off road te laten ploeteren, hij heeft vaak ons handje moeten vastpakken om ons over grote obstakels of glibberige stukken te helpen. Vooral bij rivieren met maar een paar stepping stones, ik heb t probleem dat ik dan altijd ga twijfelen op welke steen ik t beste mn volgende voet kan gaan zetten, en uiteindelijk is de gekozen steen een losliggende of een met mos bedekte zodat ik alsnog natte voeten heb
:(. Dooradt Judith en ik zulke helden zijn in het lopen van dit soort beblubberde glibberige paden kwamen we zon 3 uur later dan gepland aan in het dorpje, Elke had t duidelijk beter gedaan haast geen modder op haar broek of schoenen!

Onderweg kwamen we al door enkele dorpjes waar veel kinderen op ons af kwamen om spulletjes te verkopen. Ze konden vrij goed engels maar hadden wel steeds dezelfde zinnetjes, "where you from?" "Ah Holland small country large people!", "How old are you?" (antwoord maakte niet uit) "Very young!", "You have sister or brother?" "Oh small family", "You buy this for me?" "Special price!" "I give this for you", waarna je overladen werd met de lelijkste geweven vriendschapsbandjes. we hebben veel leuke fotos gemaakt met die kindjes en natuurlijk hebben we ook een aantal dingen van ze gekocht, een bronzen armbandje die na 1 dag al zwart afgaf! En een tandharp dat is een heel grappig instrumentje dat ik nog moet leren bespelen!

De homestay was niet heel erg bijzonder omdat het erg touristisch was en de touristen en de mensen van het huis hun eigen gang gingen, we sliepen ook heel luxe op een matras met dikke deken en onder een muskieten net.

De volgende dag zijn we weer terug gelopen maar dit keer over betere paden, en halverwege werden we opgepikt door een jeep. We hebben nog een hele mooie waterval gezien en naast de waterval hebben we gelunched.

Terug in Sapa hebben we ieder onze warme douche genomen en hebben we in het restaurant van t hotel gegeten.
Daarna vonden we dat we wel een massage hadden verdiend dus wij naar een ander hotel waar we voor 5 euro sauna, stoombad, kruidenbad en een thaise massage konden krijgen. We hadden niks bij ons van handoeken ofzo maar daar werd voor gezorgd, we kregen rare apenpakjes aan, soort ziekenhuiskleding waarmee we het turks stoombad in werden geduwd. Ik vond t maar vreemd normaal ga je gewoon naakt in zo'n ding maar zal wel t cultuurverschil zijn. 'T plakte wel verschrikkelijk en vooral in de sauna die we meteen na t stoombad in moesten. Ik was al heet en heb t dan ook maar 10 minuutjes in de sauna volgehouden met mn plakkerige pakje aan. Daarna lekker koud gedouched en toen mochten we in t kruidenbad daar mocht dan we de soort van ochtendjas uit alleen de drollenvanger moest aan blijven. Zo een kwartiertje liggen weken en onze spieren laten masseren door de harde waterstralen. Hierna moesten we ons weer ff douchen en kregen we droge apenpakkies, waarna we ieder appart een kamertje met een oosterse vrouw in werden geleid. Mijn vrouwtje was niet zo spraakzaam maar wat ze met me deed was wel erg lekker. Ze heeft zelfs oven mn rug gelopen en haast al mn vingers uit de kom gedraaid maar ik voelde me weer helemaal fris na afloop!

Zondag de volgende dag zijn we vroeg met een busje naar Bac Ha gereden een ander dorpje in de bergen waar ze een hele grote markt hebben op zondag. Ze hadden er van alles, buffels, paarden, varkentjes, kippen en ook honden om opgegeten te worden. van de etensafdeling waar mensen zaten te lunchen werd ik een beetje misselijk, wat daar allemaal op hun bordjes lag, Ranzig! Varkensbloed en allerlei ingewanden, we zijn maar snel naar de souvenirsafdeling gevlucht waar we een aantal leuke geweven tasjes hebben gekocht.

S'avonds werden we ergens gedropt om te eten maar de service en het eten waren niet om over naar huis te schrijven, we hebben de helft laten liggen, wat normaal echt niet snel gebeurd want we vinden het eten hier heerlijk, en hebben maar wat extra dingetjes voor in de trein terug gekocht.
Maandag ochtend waren we weer rond half 7 s'ochtends thuis en zijn we eerst nog maar even wat meer bij gaan slapen, het was een leuk maar vermoeiend weekendje.

Zo volgens mij is dit wel weer even genoeg leesvoer voor jullie, binnenkort volgen nog de onderwerpen bulten en kleermakers!

So stay tuned!

And take care,

greetz Patricia vanuit Hanoi.