In Saigon

Zo nu zitten we in Saigon, ons laatste station. Volgende week gaan we nog drie daagjes naar de Mekong Delta maar dan hebben we het wel gehad met de tourtjes. Nog zo'n twee weken en dan vliegen we naar het volgende avontuur.

Vandaag zijn we naar de Cu Chi tunnels geweest. Deze tunnels werden echt door het Vietnamese leger gebruikt en waren veel smaller en lager dan die we vlakbij Hue hebben gezien. We zijn erin geweest maar ik ben er bij de eerste vluchtuitgang al weer uitgegaan, het is mij dus echt te krap en te benauwd zon gang. Judith de bikkel ging in haar eentje door van de hele groep en kwam aan het einde van de gang met een teleurgesteld gezicht omhoog "ben ik er nu al, is er niet meer" ;P.

Tot nu toe kan ik nog niet zulke grote verschillen opnoemen tussen Saigon en Hanoi, we zijn iig wel weer blij dat we in het drukke stadsleven zijn, we zijn denk ik wel stadsmussen :D! We hebben de shopping malls al weer onveilig gemaakt en Judith heeft zelfs een nieuw pronkstukje gekocht, een witgouden ring met een uhm wat was t ookalweer, nou een hele mooie grote glittersteen (diamant was toch iets te duur). Ze is nu helemaal trots hihi.

We hebben weer contact met Ly een meisje dat uit Saigon komt maar die we tijdens ons verblijf in Hanoi hebben leren kennen. Een erg levendige en leuke meid, we hopen dat zij ons komend weekend het bruisende uitgaansleven introduceert in Saigon.
Ze had ons aangeboden om bij haar buurvrouw te gaan slapen die een kamer verhuurd voor maar 1 euro per dag. Dit klonk aantrekkelijk ookal waren we een beetje huiverig. We zijn er gister een kijkje wezen nemen. Op zich was er niks mis met de kamer maar het was zo achteraf en je hebt geen privacy meer omdat je bij een gezin zit die totaal geen Engels spreekt. Goeie manier om nog even op de valreep wat meer cultuur en de echte manier van leven op te snuiven maar we hebben toch gekozen om op onze hotelkamer te blijven.
Ly liet haar huis ook nog even zien en toen schrokken we toch wel een beetje eigenlijk. Het was een tweeverdieping woning waarvan wat ze de woonkamer noemde maar 2,5 meter breed was en zon 5 meter lang. Hier slaapt vader snachts op een dun matje. Achter de "woonkamer" is een klein plekje met een gasstelletje, daar meteen aan vast een klein hokje met een douche cel en een kraan buiten de douche cel om de afwas enzo te doen. En dan hadden ze twee kleine kamers boven waar je met een zeer stijle trap kwam. De ene kamer lag vol met een groot matras waar moeder, dochter en zoon op slapen, en naast de kleine kast heeft Ly een oprolmatje. De tweede kamer werd gebruikt als opslag voor de spulletjes die ze nog wel hebben. Echt we hadden niet verwacht dat ze zo arm leefde. We zien wel meer huisjes waar je zo doorheen kan kijken en waar de mensen op een bamboematje op de grond zitten. Maar wat dan wel zo gek is ze hebben allemaal een mooie tv en een dvdspeler! Waarschijnlijk het enigste waar deze mensen zich mee vermaken op een dag (buiten karaoke dan) want je ziet ze echt de hele dag niets doen. Ik zou er gek van worden, maarja. Nu hebben we dus ook even een kijkje gehad in het wat mindere leven van de Vietnamezen.

Volgende keer verslag over de Mekong Delta.

Tot dan!

Liefs Patricia.