Vliegreis en aankomst in Vietnam

Zo daar zitten we dan, in een internetcafeetje in de drukke hoofdstad van Vietnam, Hanoi. De vlucht duurde lang en het wachten tijdens de overstops nog langer. Het enige spannende dat er gebeurd is is weer iets genants, ik heb namelijk judith besmeurd met mijn jus d' orange. Op Hanoi airport aangekomen kwamen we erachter dat er niemand stond om ons op te pikken. Hmm tja en toen, we waren zo slim geweest om nergens ons huisadres op te schrijven en we hadden ook geen telefoon nummers. t enige wat we wisten was naar welke wijk we moesten. Dus daar met veel moeite een taxi naartoe gekregen en nog afgezet voor 30 euro die we moesten dokken voor een tolweg (way too much), de taxi zelf koste 10 euro. We zijn dus eerst naar een internet cafe gegaan om op mijn site te kijken voor het adres, die snel opgeschreven en geprobeerd te bellen maar er nam niemand op. Toen hebben we maar een andere taxi genomen naar dat adres en die heeft ons met veel zoeken bij t paleisje afgezet maar er was niemand thuis. We hebben zo'n kwartiertje voor de deur gezeten en toen kwamen uiteindelijk onze huisgenoten aan en keken stomverbaast toen ze ons zagen zitten, ze dachten dat we de volgende dag pas aan zouden komen. ach ja we waren blij dat we goed waren aangekomen en dat we lekker konden douchen en slapen.

Het huis is echt mega groot en best wel sjiek, met een houten trap, 4 verdiepingen en 4 badkamers. Ieder heeft zijn eigen kamer aleen ik en judith delen een kamer en ook een matras hihi (wel tweepersoons).

Nog even snel de eerste indruk van Hanoi: warm, drukte van jewelste met brommers, lekker en goedkoop eten en internet, en een grote dierentuin waar sommige dieren best goed zitten maar anderen echt diep triest.

Ik ga t hier even bij laten volgende keer horen jullie meer.

Groetjes Patricia.